Μύκονος, 1η Σεπτέμβρη,
Καλημέρα και καλό φθινόπωρο.
Ακόμα ένας χρήστης διαδικτύου γεννήθηκε σήμερα με νονούς, τον Δημήτρη και την Λουΐζα. Άξιοι πνευματικοί πατέρες γιατί όχι μόνο, με παρέσυραν στα μαγευτικά τους blogs κι από κει των φίλων τους και στην αποκάλυψη μέρους του κυβερνοχώρου, αλλά επειδή, αυτοί πρώτοι, παρουσίασαν την πρώτη κριτική στο βιβλίο μου. Κι όλα αυτά, σ' έναν άνθρωπο 53 χρόνων, με μια ναυτία στις ηλεκτρονικές συσκευές παντός είδους καθώς ακόμη και το κινητό τηλέφωνο, το χρησιμοποίησα πρώτη φορά, πριν δυο χρόνια ενώ για γράψιμο χρησιμοποιώ ακόμα τα παραδοσιακά χειρόγραφα.
Σ' αυτή λοιπόν τη συγκυρία η μύηση στο διαδίκτυο γίνεται ταυτόχρονα με την μύηση στις βασικές λειτουργίες του ηλεκτρονικού υπολογιστή που μόλις αγόρασα.
Κουμπιά. Χιλιάδες κουμπιά ανεξήγητα κι εγώ στη ζωή μου που λάτρευα τα φερμουάρ...
Αγαπητοί σύντροφοι του διαδικτύου, δείξτε κατανόηση...
15 σχόλια:
Καλώς όρισες! Καλό ταξίδι στον απέραντο και όμορφο κόσμο του διαδικτύου.
Καλώς σας βρήκα και αέρα στα πανιά σας.
:)
Καλωσήρθες... Με τέτοιους φίλους και νονούς, το ταξίδι σου στο διαδίκτυο θα είναι σίγουρα μαγικό.. Να το θυμάσαι....
Σας συγχαίρω που είστε κι εσείς ένας χρήστης με ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένου φύλλου.
Μπορείτε να συνεχίσετε να γράφετε στα αφράτα σας χαρτιά με τα ωραία σας μελάνια και κατόπιν να τα σκανάρετε.
Είμαι 15 χρόνια κάτοικος του Αρχιπελάγους και δεν μου βγάλατε ποτέ ούτε μια φωτογραφία.
Κρίμα! Όχι τίποτ' άλλο αλλά εγώ σας το πρόσεχα πάντα το φθαρμένο πέτσινο μπουφάν στην γκαρνταρόμπα του Rock 'n Roll...
Με εκτίμηση
Μάκης Κοντιζάς
Καλό βόλι σύντροφε.
:-)
ΥΓ ( Αν πάρεις κάτι απο το λάδι του νονού σου σκούρα τα βλέπω τα πράγματα )
Χαμένος στά κουμπιά του υπολογιστή, παρασυρμένος από τήν εξοντωτική Μυκονιάτικη φιλοξενία, τις εκδρομές στίς εξοχές του νησιού που καιρός γιά τις απαραίτητες ευχαριστίες. Πάντως merci γιάτο κουράγιο.
Χαμένος στά κουμπιά του υπολογιστή, παρασυρμένος από τήν εξοντωτική Μυκονιάτικη φιλοξενία, τις εκδρομές στίς εξοχές του νησιού που καιρός γιά τις απαραίτητες ευχαριστίες. Πάντως merci γιάτο κουράγιο.
δεν είσθε ο ποιητής βέβαια;
Μπράβο και πάλι μπράβο.!.. Εγώ δεν κατάφερα ακόμα να ξεπεράσω το ...σύμπλεγμα, και να τολμήσω να σταθώ δίπλα στον Δημήτρη. Καλή δουλειά.
Καλώς ορίσατε! Το βιβλίο σας και οι "νονοί" σας είναι οι καλύτερες συστάσεις που θα μπορούσατε να έχετε!
:)
Καλό σας ταξίδι! Θα σας μαγέψει η εμπειρία - ακόμη και μακριά από χαρτιά και μελάνια μπορεί να σας παρασύρει, όπως τόκανε και μ' άλλους κι άλλους... Ωστόσο, δεν θάναι και τόσο πρόβλημα αυτό, γιατί, από ένα σημείο και πέρα, σημασία πια δεν έχει το μέσον όσο η ουσία των λόγων και του έργου μας, το αποτέλεσμα...
Οι "νονοί" σας έχουν οι ίδιοι ψηλά τον πήχυ και το ίδιο ψηλά τον βάζουν και στους αναδεκτούς τους - αυτό, ναι, να το προσέξετε!!!
Ό,τι καλύτερο, λοιπόν...
με τέτοιους ανάδοχους, ούτε που θα σας λείψουν τα φερμουάρ..
σιδεροκέφαλος
"Αγαπητοί σύντροφοι του διαδικτύου, δείξτε κατανόηση..."
Και εσείς σε μας :)
Καλό δρόμο
Ο Γιώργος Πίττας υπήρξε αποκλεισμένος διαδικτυακά στο εξωτικό νησί της Πάρου και μάλιστα στις ορεινές Λεύκες.
Ο τυχερός!
Κατά τα λεγόμενά του, επιστρέφοντας στην Αθήνα θα ανακατέψει λίγο τα καλώδια και θα φροντίσει να μας ταξιδεύει και να χαρίζει φρέσκα Σημάδια του Αιγαίου, που μπορεί να είναι και "ουλές" όπως λέει ο ίδιος, με πιθανόν συνεπέστερη συχνότητα.
Καλοτάξιδος .
Μόνο , κάντε μου την χάρη ... Μην αφήσετε εντελώς τα ... χαρτιά και την "πέννα" σας ... Θα είναι σαν να εγκαταλείπετε την επί πολλά έτη όμορφη , πιστή , γλυκειά και αξιόλογη σύντροφό σας , για την αμφιβόλου αξίας (... τέλος πάντων ... λέμε τώρα) πυγή κάποιας νεαράς ύπαρξης ...
Ξανα-καλοτάξιδος .
Δημοσίευση σχολίου